AstridMoors

110 x 80 x 30 cm
Paper, black marker, found plastic, found textile, acrylic paint, foam board, 2 boots and
6 times acrylic on canvas.

A collaboration between me and Nick J. Swarth, made for the show https://www.50-50.website

For the work of Astrid Moors and Nick J. Swarth, the frames are determined by the lines in the painting by Lucas Cranach der Ältere, 'Gerechtigkeit'. The graceful symbol with the message and the layering of the attributes captured the imagination of both. The starting point was a 'cadavre exquis', because they could not work together, but wanted to make a joint work. They regularly exchanged their progress via apps.

Astrid works from the idea that we are all equal at X chromosome level. The junction at the neck and the trays of the bascule form presentation plateaus, the pattern of the X cells gives rhythm and repetition, but also a kind of subcutaneous physicality.

Nick works with materials found on the street and adds an explicit queer interpretation with his text. Justice is subjective and always diffuse in its stratification.

Voor het werk van Astrid Moors en Nick J. Swarth zijn de kaders bepaald door de lijnen in het schilderij van Lucas Cranach der Ältere, ‘Gerechtigkeit’. Het bevallige zinnebeeld met de boodschap en gelaagdheid van de attributen sprak tot beider verbeelding. Het uitgangspunt was een ‘cadavre exquis’, juist omdat ze niet sámen konden werken, maar wel een gezamenlijk werk wilden maken. Via apps wisselden zij regelmatig hun vorderingen uit.

Astrid werkt vanuit het idee dat we op X-chromosoomniveau allen gelijk zijn. Het knooppunt bij de nek en de bakjes van de bascule vormen dienblaadjes, het patroon van de X-cellen geven ritme en herhaling, maar ook een soort onderhuidse lijfelijkheid.

Nick werkt met op straat gevonden materialen en voegt met zijn tekst een expliciete queere duiding toe. Gerechtigheid is subjectief en in haar gelaagdheid altijd diffuus.